0
ابتدا طرح بسته بندی با در نظر گرفتن ابعاد و خصوصیات کالا، شیوه حمل و سایر موارد بسته را طراحی نموده و محل های برش، شکاف، سوراخ و غیره را مشخص می نماید. کارخانه، کاغذ و مقوا را اعم از فلوت دار و بدون فلوت دریافت نموده و پس از دریافت طرح، عملیات ساخت بسته را آغاز می نماید (ممکن است در کارخانه تولید کافذ و مقوا نیز این عملیا ت صورت گیرد).
در کارگاه های تولید کارتن، صفحات مقوا در انواع مختلف وارد کارخانه یا کارگاه شده و پس از طراحی از زیر دستگاه خط زن و برش عبور می کنند. تیغه های خط زن و برش از قبل با توجه به طرح بسته تنظیم شده اند. ورقه های مقوا پس از یک بار عبور از زیر چرخ ها و غلتک های خط زن و برش به اندازه مشخص و با قابلیت تا شدن در محل های خط، برش می شوند. سپس ورقه های مقوا را به دستگاه چاک زن هدایت می نمایند. این عمل ممکن است توسط نورد و تسمه نقاله به طور خودکار یا به صورت دستی صورت پذیرد. دستگاه چاک زن با توجه به طراحی جعبه و بسته، قسمت هایی از مقوا را که به منظور درب و ته بسته باید برش بخورند، چاک می دهد. دستگاه چاک زن ممکن است دستی یا غلتکی باشد.
پس از چاک زدن و مشخص شدن درب ها و ته کارتن، ورقه ها وارد دستگاه چاپ می شوند تا در صورت لزوم یا نوشته ها و علایم لازم مزین شوند. عملیات چاپ را می توان قبل از چاک زدن نیز انجام داد. پس از عملیات یا قبل از آن ممکن است توسط دستگاه های منفذ بازکن نیز محل های تهویه، دستگیره و یا سایر موارد تعبیه شود (آخال برداری). لازم است منافذ کوچک باشند و در صورت بزرگ بودن توسط تیغ به قطعات کوچک تر تقسیم شوند. آخال ها بلافاصله باید توسط باد یا وسایل دیگر از دستگاه ها دور شوند تا در روند تولید اشکال ایحاد ننمایند. ممکن است منافذ فقط تیغ بخورد و عملیات جدا کردن آخال در محل بسته بندی کالا صورت گیرد. سپس ورق های مقوا توسط تسمه نقاله ها یا وسایل دیگر به دستگاه های تاکن و لب چسب هدایت می شوند. در دستگاه لب چسب و تاکن محل لب چسب یا چسب آغشته شده (غالبا چسب چوب یا چسب نشاسته) و جعبه مونتاژ می شود و محل چسب و اتصال تحت فشار و حرارت قرار می گیرد. در مرحله بعد، کارتن های آماده توسط کارگر یا دستگاه جمع آوری می شود. عمل چسب زنی ممکن است به وسیله منگنه، دوخت یا نوار چسب نیز صورت پذیرد.
پس از ساخت کارتن، آنها را به صورت ورقه های مسطح روی هم قرار داده و غالبا تسمه کشی می نمایند تا به راحتی قابل حمل باشند. سپس کارتن ها به محل تولید کالا هدایت می شوند و به مرحله پر کردن می رسند. در این مرحله کارتن ها توسط کارگر یا دستگاه مونتاژ می شوند. عمل مونتاژ ممکن است بدون چسب یا با استفاده از چسب نواری، چسب مایع، منگنه یا دوخت صورت گیرد. این عمل در بسته های تولید شده به روش دایکات غالبا بدون اتصال صورت می گیردو ممکن است مونتاژ کردن بسته در کارخانه تولید کارتن، جعبه یا محل تولید کالا انجام شود.
پس از قرار گرفتن کالا درون جعبه، درب بندی نیز صورت می پذیرد. ممکن است به منظور استحکام و محافظت بیشتر، عمل تسمه کشی انجام شود. در تسمه کشی بسته های کارتنی بهتر است از تسمه پلاستیکی استفاده کرده و در محل تماس تسمه با کارتن، از زیر سری پلاستیکی استفاده شود.
عملیات برچسب زنی، نصب دستگیره و سایر عملیات تکمیلی بسته بندی ممکن است در روند ساخت کارتن یا پس از پر شدن کارتن و درب بندی صورت گیرد. لازم به ذکر است، کارتن های محتوای کالای شکستنی یا کالاهایی که نباید با هم تماس داشته باشند، ممکن است شبکه بندی گردند. شبکه بندی داخل کارتن توسط منقسم صورت می پذیرد. دستگاه مقسم، مقوا را با فاصله مشخص چاک داده و سپس این چاک ها در داخل هم رفته و شبکه داخلی بسته را به وجود می آورند. این کار بیشتر در مورد کالاهای شکستنی صورت می گیرد.
عملیات ساخت مقواهای ریخته ای (نظیر شانه تخم مرغ) توسط قالب صورت می گیرد. معمولا کارخانه ها از کاغذهای باطله به عنوان مواد اولیه استفاده می کنند. کاغذهای باطله در دستگاه پالپر با مقدار مشابهی آب و گاهی مواد شیمیایی جهت رنگ بری مخلوط شده و به صورت خمیر در می آیند. برای افزایش کیفیت ممکن است مقداری رزین یا صمغ و رنگ نیز به خمیر اضافه شود. سپس خمیر را توسط دستگاه تنظیم به غلظت مناسب می رسانند و سپس فیبرها و الیاف سلولزی را روی قالب ها رسوب داده، آب خمیر توسط سیستم خلا و مکش گرفته می شود و در نتیجه فیبرها شکل قالب را به خود می گیرند. در مرحله بعد ورقه الیاف پس از کمی حرارت از قالب جدا شده و پس از خشک شدن به بازار عرضه می گردند.
روند تولیدی که شرح آن گذشت، مربوط به آن دسته از جعبه های مقوایی است که به صورت یک یا چند تکه بوده و دارای اتصال می باشند. در صورتی که بسته دایکاتی (اغلب بدون اتصال و قفل شونده) مورد نظر باشد، عملیات ساخت بسته توسط دستگاه دایکات صورت می پذیرد.
در این حالت پس از طراحی و با توجه به شکل بسته، محل های خط، چاک، برش و سوراخ مشخص گردیده و تیغ هایی را برای برش، خط، چاک و سوراخ روی یک قطعه چوب قرار داده و قالب جعبه تهیه می شود. شکل تیغه ها و خط زن های روی قالب از فرم نهایی بسته تبعیت می نماید. قالب می تواند به صورت نیم گرد و برای تولید انبوه استفاده شود. سپس ورقه مقوای فلوت دار یا بدون فلوت را روی قالب گذاشته و از زیر غلتک ها و نوردهای فشار عبور می دهند. این عمل ممکن است به صورت ضربه ای هم صورت گیرد.
مقوا با فشرده شدن روی قالب، به طور همزمان برش، چاک و خط می خورد. جعبه تهیه شده معمولا بدون نیاز به اتصال و چسب در هم قفل شده و شکل بسته به خود می گیرد.
روش تولید بسته های مقوایی یک لایه نیز نظیر بسته های فلوت دار، ولی بسیار ساده تر است؛ زیرا که این مقواها اغلب قابل انعطاف و نازک می باشند.
برای تهیه پاکت ها و بسته های کاغذی نظیر پاکت سیمان، ابتدا کاغذ با ابعاد مشخص مستطیل شکل یا به صورت رول وارد کارخانه شده و پس از برش به عرض دلخواه، چاپ شده و بعد توسط دستگاه تیوبر به صورت لوله در می آید. دستگاه تیوبر لبه های کاغذ را روی هم قرار داده و آن را به صورت لوله در می آورد. کاغذ می تواند یک لا یا چند لا باشد؛ سپس لوله ها به اندازه مناسب قطع شده و تاکردن، سر و ته بسته و چسباندن سر و انتها توسط دستگاه باتومر صورت می گیرد. همچنین برای خروج هوا، روی کاغذ پاکت تعدادی سوراخ کوچک ایجاد می شود. بسته های سیمان که با سر و ته مسدود تولید می شوند، در کارخانه سیمان از راه شیاری که در پهلوی یکی از دو انتهای آن موجود است و با دستگاه پر کن، پر می شوند. سیمان یا گچ با فشار هوا وارد کیسه شده و هوای اضافی از سوراخ های کوچک روی پاکت خارج می شود. سپس پاکت پر شده و پس از پر شدن، خود مواد درون کیسه به کاغذ زیر شکاف فشار آورده و سبب انسداد شیار پاکت می گردد. لذا بعد از پر شدن بسته، نیازی به درب بندی و چسب زنی وجود ندارد.
نحوه تولید کیسه های کاغذی نیز به همین صورت است؛ لیکن کیسه ها و ساک ها فقط از یک انتها و توسط یک اتصال دهنده و غالبا با چسب نشاسته بسته می شوند . یک سر آن ها باز است.
