در مراحل مختلف آماده سازی خمیر برای ورود به ماشین کاغذ سازی، مواد شیمیایی متنوعی مورد استفاده قرار می گیرد تا خواص کاغذ را بهتر کنند و دستیابی به سایر هدفها را نیز ممکن می سازند. یک طبقه بندی کلی از مواد شیمیایی افزودنی به خمیر در پایانه تر در جدول ذیل دیده می شود. مصرف افزودنیها از قبیل سولفات آلومینیم، عوامل تثبیت اندازه و آهار دهنده، پر کننده های معدنی، نشاسته و رنگها، عمومیت دارد.

مواد شیمیایی لازم برای کنترل هایی از قبیل کمک به عملیات صاف کردن، کف زداها، عوامل نگه دارنده، پخش کننده قیر، ضد لجن ها و عوامل ضد خوردگی، بر حسب ضرورت اضافه می شوند. مواد مذکور به ترتیبی باید افزوده شوند که از تاثیرهای متقابل آن ها در موقع نامناسب جلوگیری شود و میزان حفظ مواد ضروری در کارخانه به حداکثر برسد.

همه مواد شیمیایی در پایانه تر به خمیر اضافه نمی شوند. به عنوان مثال، محلول های آهار دهنده، در مراحل بعدی فرآیند، مثلا در پرس آهارزنی بکار می روند. از نظر وزنی، خاک رس بیش از هر افزودنی دیگری مصرف می شود. نیمی از آن به عنوان پر کننده و نیم دیگر در مخلوط پوشاننده سطح کاغذ ( اندود سطحی) به کار    می روند.

بهتر است در چهارچوب صنعت کاغذ سازی از نظر اقتصادی به موضوع افزودنی ها توجه کنیم. شاید به طور متوسط حدود 10% هزینه های کاغذ سازی را بتوان به افزودنی ها نسبت داد.

ماندگاری مواد در ماشین کاغذ

برای اندازه گیری میزان حفظ الیاف و افزودنی ها روی میز تشکیل کاغذ، از دو متر پارامتر استفاده می شود:

1-ماندگاری کل (درصد):

2- ماندگاری در یک گذر (درصد):

جوانب اقتصادی هر افزودنی عمدتا به ماندگاری کل مربوط است، چون بخشی که در کاغذ باقی نمی ماند، در آب سفید از سیستم خارج می شوند. امروزه تلاش می شود سیستم ماشین کاغذ سازی کاملا بسته باشد تا حجم پساب ها کاهش یابد و افت ها به حداقل برسد. با این وجود افت بعضی از افزودنی ها همچنان قابل ملاحظه است. کیفیت کاغذ و عمل ماشین کاغذ به پارامتر ( ماندگاری در یک گذر ) بستگی بیشتری دارد.

میزان کم ماندگاری در یک گذر به معنی سرعت زیاد چرخش آب سفید است و سبب توزیع نایکنواخت مواد در سطح مقطع کاغذ و دو سطحی بودن آشکار کاغذ ( یعنی خواص سطحی متفاوت روی دو روی کاغذ به دلیل غلظت متفاوت نرمه ها و پرکننده ها در این دو سطح) می شود.

برای مطالعه ادامه مطالب و دانلود فایل مقاله کلیک کنید.